Бо омӯзиши масъалаи тақлид ба фарҳанги бегона метавон дид, ки таъсири манфии он ба фарҳанги миллӣ дорад. Ин ҷаҳон пур аз фарҳангҳои гуногун аст, ки ҳар яки онҳо арзишҳо, расму русум ва анъанаҳои худро доранд. Тақлид ба фарҳанги бегона метавонад боиси аз байн рафтани мероси маънавӣ ва ҷозибаи фарҳанги миллӣ шавад. Вақте ки як фарҳанг ба дигараш тақлид мекунад, аксар вақт хусусият ва беназирии худро гум мекунад. Бо иваз кардани унсурҳои миллӣ бо унсурҳои бегона, мо аз арзишҳо ва анъанаҳои беназири худ даст мекашем. Ин боиси аз байн рафтани ҳувияти миллӣ ва суст шудани робитаи байни мардум ва фарҳанги он мегардад.

Тақлид ба фарҳанги дигар яъне бегона метавонад боиси тасарруфи фарҳанги миллӣ ва аз байн бурдани он  гардад. Ин равандест, ки дар он як фарҳанг унсурҳоро аз фарҳанги дигар гирифта, аммо бидуни эҳтиром ва фаҳмиши лозим онҳоро аз худ мекунад. Азхудкунии фарҳангӣ ҳуқуқ ва ошкорбаёнии аъзоёни фарҳанги аслиро поймол мекунад, ки аксар вақт боиси таҳриф ва қолибӣ мегардад.

Барбод рафтани маданияти миллӣ барои худи ҷамъият оқибатҳои вазнин дошта метавонад. Фарҳанг асоси зиндагии мардум буда, шахсият ва иртибот бо ниёгони онро муайян мекунад. Дар сурати тахриб ва ё таҳриф шудани он метавонад боиси аз байн рафтани хотираи таърихӣ, коҳиш ёфтани маънои вуҷуд ва ҳифзи мерос гардад.

Дар натиҷа тақлид ба фарҳанги бегона метавонад боиси аз байн рафтани фарҳанги миллӣ, аз байн рафтани ҳувияти миллӣ, хосият ва пайдо шудани қолабу таҳрифҳо гардад. Баръакс, мо бояд барои эҳтиром гузоштан ба фарҳнг ва мероси беназири худ онро бештар дар байни ҷомеа тарғиб ва ташвиқ намоем.     

Ботиров Раҳмиддин – сармуҳосиби  КИ ҲХДТ дар шаҳри Левакант.