Мубориза бо терроризм ва экстремизм муборизаи муштараки кишварҳои дунёро тақозо менамояд.

Эмомалӣ Раҳмон

Сайёраи Замин борҳо шоҳиди хатару таҳдидҳои табииву сохташуда гардидааст, ки дар натиҷа пеш аз ҳама худи инсонҳо зарари аввалиндараҷаро мушоҳида намудаанд. Ифротгароӣ (эктремизм), тундгароӣ (радикализм) даҳшатафканӣ (терроризм) ва дар шароити имрӯза ҷудоихоҳиву (сепаратизм) бунёдгароӣ (фундаментализм) аз бадтарин ва хатарафзотарин идеяву амал ва маҳсули инсоният аст, ки Сайёраро такон додаву ба худ вабои асрро ном гирифтааст. Саволе ба миён меояд, ки кадом қишри ҷомеа бештар фирефтаи гурӯҳҳои эктремистию террористӣ мегарданд? Чаро ин гурӯҳҳо маҳз аз дини мубини Ислом истифода мекунанд? Бо кадом роҳ метавон мардум, хосатан ҷавононро аз шомилшавӣ ба гурӯҳҳои даҳшатафкан нигоҳ дошт? Ба саволҳои дар бологузошташуда ва ба миён гузоштани мавзӯйи интихобгардида, танҳо дар асоси таҳлилҳои жарфтару илман асосноккардашуда метавон посух дод.

Миллати тоҷик дар ҳама давру замон хоҳони сулҳанду сулҳофар ва ифротгароиву даҳшатафканиро сирф инкор менамоянд. Зеро террорист боис ба тира гардидани осмони софи фазои дӯстиву ҳамбастагӣ дошта мегардад. Ҷавонон, ки дар бештари давлатҳо қисми зиёди аҳолиро ташкил медиҳанд, маҳз онҳо дар маркази ҳадафҳои ғализонаи ифтротҷӯёну даҳшатафканон қарор доранд. Ба хотири фирефта нагардидан ба ин гурӯҳҳои манфиатхоҳу дасисабоз, тамоми аҳли ҷомеаро зарур аст, ки пеш аз ҳама зиракии сиёсиро аз даст надиҳанд ва ба хотири соҳиб гардидан ба зиракии сиёсӣ мебояд ба мутолиаи китоб бипайванданд. Чун китоб шахсро таҳлилгар ва ба ӯ дар пастию баландиҳои ҳаёт хизмати бузурге мекунад.

Ислом ба зоти худ надорад айбе,

Ҳар айбе ҳаст дар мусалмонии мост.

Истифода бурдан ва фишанги хеш қарор додани дини мубини Ислом аз ҷониби террористон боиси нигаронию таассуф аст. Президенти маҳбуби кишвар муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон борҳо аз минбарҳои баланди сатҳи ҷаҳонӣ аз ин дини пок ҳимоя намуданд ва террористонро душманони асили мардуми мусалмон хондаанд. Чунончӣ муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон зимни суханронияшон ба муносибати 14-умин солгарди Истиқлоли кишвар, дар санаи 8 сенятбри соли 2005 андешаашонро ба таври зайл баён намуда буданд: “Бо маҳкум намудани дини Ислом ва фишор овардан ба мардуми мусулмон терроризмро аз байн бурдан ғайри имкон аст.”

Экстремистон ва террористон, ки аз роҳҳои наву муосир баҳри расидан ба ҳадафҳои нопокашон истифода мебаранд, моро низ зарур аст то аз рӯйи муассир ва навтарин воситаҳо ҷиҳати решакан намудани ин зуҳуроти номатлуб амал намоем. Дар ин росто пешниҳодҳои зеринро мувофиқи мақсад медонем:

1) Дар вохӯриву конфронсҳое, ки аз ҷониби ниҳодҳои гуногун гузаронида мешавад, бештар ҷавононе ҷалб карда шаванд, ки дур аз одобу савод мондаанд ё дар маърази хатар қарор доранд. Зеро одатан бештари вақт мушоҳида мегардад, ки танҳо ҷавонони фаъол ширкат меварзанду дигарон аз мади назар дур мемонанд;

2) Истифода аз технологияи муосир ҷиҳати мубориза бар зидди терроризму эктремизм натиҷаовартар хоҳад буд. Агар дар маҷлису вохӯриҳо 100 ё 200 кас ширкат варзанд, тавассути технология метавон қисми бештарро фаро гирифт.

3) Барномаҳои онлайнӣ ҳарчӣ бештар сохта шавад, то тавонем ба зеҳни интернетии ҷавонони имрӯза дароему таъсиррасони мусбӣ ба ҳаёташон бошем.

4) Дар дурдастарин минтақаву деҳаҳои кишвар, семинарҳои илмӣ-амалӣ бо ҷалби беҳтарин мутахасиссони соҳа гузаронида шавад.

5) Филмҳои тасвирие рӯйи кор оварда шаванд, ки то тавонад ба кӯдакону наврасон оиди хавфу хатарҳои ифротҷӯён, тундгароён ва даҳшатафканон маълумот диҳад.

6) Шахсоне, ки ба гурӯҳҳои терорристӣ рафтаву аз ин роҳ бо ҳисси пушаймонӣ баргаштаанд ва ислоҳ шудаанд, бо он нафароне, ки эҳтимоли ба ин роҳҳо даст заданро доранд, вохӯрӣ ё суҳбатҳо гузаронанд.

Аз нигоҳи дигар назар намоем, ҳар як ҳарфи калимаи ҷавон маънову мафҳуми хоси худро дорост, ки ҳангоми соҳиб гардидан ба ин хислатҳо метавон аз моҳияти даврони ҷавонӣ бохабар шуд:

Ҷ-Ҷасур

А-Адолатпарвар

В-Ватандӯст

О-Омӯзанда

Н- Нуктасанҷ

Пас ба даврони зебову зудгузари ҳаёт, даврони ҷавонӣ мебояд бо нигоҳи нек нигарист ва онро босамар гузаронд. Донишу заковати худро баҳри хуррамии худу ҷомеа равона намоем ва ҳамеша манфиатҳои миллиро боло аз манфиатҳои шахсӣ гузорем. Ман ба ҳайси ҷавони хушбахти даврони соҳибистиқлолӣ аз кулли ҳамқишриёни тоҷикам умеду орзуҳои зиёде дорам. Ва мутмаинам тамоми тоҷикони ҷаҳон аллакай дарк намудаанд, ки ҳамаи сиёсатҳои пешгирифтаи Пешвои муаззами миллат баҳри беҳтару хубтар гардидани ҳаёти худи мо мардум аст.

Ҷамшед МУРОДОВ,

мутахассиси раёсати корҳои тарбиявии Академия