Наврӯз яке аз маҳбубтарин ҷашнҳои таърихӣ ва фарҳангии миллати тоҷик буда, ҳамчун рамзи офариниши ҳаёт, оғози тозаи зиндагӣ аз давраҳои дур то имрӯз расидааст. 

                                                                                                                                                                                                                                                                                         ЭМОМАЛӢ РАҲМОН

Бо ташаббус ва талошҳои пайгиронаи Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон, Раиси муаззами Ҳизби Халқии Демократии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ва шукри даврони Истиқлол, ки ҷашни бостонии  “Наврӯз” иди байналмилалӣ гардид. Ин иди бостонӣ  бори дигар нишон дод, ки халқи тоҷик  миллати соҳибфарҳангу соҳибтамаддун, мардуми шеърдӯсту адибпарвар мебошад. Дар доираи баргузории чорабинии фарҳангию фароғатӣ, дар ташкилоти ибтидоии ҳизбии “Нури истиқлол” – и Донишгоҳи давлатии Данғара миёни факултетҳо ба муносибати таҷлил аз Иди байналмилалии Наврӯз, Озмуни “Дастархони наврӯзӣ ва намоиши либосҳои миллӣ” баргузор карда шуд. Дар фарҷоми Озмун ба ғолибон аз тарафи ҳакамон туҳфаҳои хотирмон ҳадя карда шуд.